Manuel González Prieto

Manuel Gonález Prieto Oíanse cantaruxadas con voz doce e suavemente disposta no teito arrolando a nena para que adormeza e non chore no repouso e no sono mesturando as cores na parede celeste dun pequeno cuarto onde monocorde repite a mesma cantarela até que descadra namentres alguén lle rouba o seu hedonismo ilustrado a noite…

Manuel González Prieto I esgazaduras no traxe trapos húmidos e enrugas na pel óese un forte estrondo na súa Panxea    só conto (s) o que viu      quen un día            aprendeu a ver

Manuel González Prieto [quixo falar con Deus/non atopou resposta/cuestionou] as pedras non souberon contestar C.1. metamorfose [aguia, tritón, Tigre de Bengala e tamén curuxa, lóstrego e raio que alumea na escuridade cando fica en silencio]

Manuel González Prieto LUNS LUNS olla de esguello no lado dereito senta a temperanza e no esquerdo, senta a paixón NA ESQUERDA En LUNS as cíngaras bailan a danza da chuvia E se LUNS escoller puidera, sen pensalo, ficaría móbil nas festas da rúa de Abaixo Entre proclamas e no ar a partitura de LUNS…

Manuel González Prieto Un macuto adverbio de tempo disposto a liscar (e) emporcar as mans (e) remexer na ferruxe (e) latricar funesto (e) tocar a defunto (e) difundir indiscretamente