HÓRREOS NO CONCELLO DE SADA

Xosé Anxo Seoane Cao O hórreo, canastro ou cabaceiro é unha construción destinada a secar e gardar o millo antes de mallalo. Hai moitos tipos, pero todos obedecen a un mesmo fin para o cal necesitan certas condicións específicas que se poden concretar en dúas: ventilación para secar o gran e defensa contra os roedores. O prototipo de hórreo consiste nunha…

Ler máis

Untitled Post

Editorial da Redacción             14 de outubro de 2012 nº 5 – Sada Areal chega ao seu quinto número e a Asociación Cultural Irmáns Suárez Picallo, entidade que sustenta esta publicación, acada xa os seus 5 anos de existencia. Unha andaina que iniciabamos en 2008 –con traballos previos en 2007– a consecuencia…

Ler máis

PERSEIDAS EN SADA

Onte, as condicións meteorolóxicas impediron iniciar a observación das perseidas ás 23:00 h., tal e como estaba previsto. Para facer tempo e agardar a que se retirasen as nubes, os integrantes da Agrupación Astronómica Io diron unha breve, interesante e instructiva charla no auditorio da Casa da Cultura Pintor Llorens ante o público que alí…

Ler máis

O QUE XANTAMOS (REFLEXIÓNS SOBRE ALIMENTOS, CULTURA, SOCIEDADE E POLÍTICA)

Xaime Rodríguez Rodríguez  Mentres as mulleres e os pequenos labregos alimentan o mundo a través da biodiversidade, dísenos teimudamente que sen enxeñería xenética e sen globalización da agricultura o mundo morreríase de fame. A lei global elevou aos altares o mito patriarcal da creación para crear novos dereitos da propiedade sobre as formas da vida; do…

Ler máis

NOMES PROPIOS. JOSÉ MONZO E O SINDICALISMO ANARQUISTA NA SADA DA II REPÚBLICA (I)

Manuel Pérez Lorenzo A chegada da II República a Sada supuxo a eclosión dun movemento obreiro que tivera as súas primeiras organizacións nos anos 10 pero ficara desartellado durante a ditadura de Primo de Rivera. Neste proceso tivo unha singular relevancia o anarcosindicalista José Monzo como vertebrador da acción colectiva. José Monzo Ríos naceu en…

Ler máis

COMPAÑEIRO ANCESTRAL ISAAC DÍAZ PARDO

Claudio Rodríguez Fer Compañeiro ancestral Isaac Díaz Pardo:  Escribo ao antigo Castro de Samoedo  sobre o unánime corpo dos galaicos,  outra vez cerámica escachada  a golpes de usura e desmemoria.  Escríboche como ti nos escribías,  coa tinta fraternal da memoria das vítimas.  Escribo á Bauhaus da Magdalena  escoitando tangos e milongas  que traen exiliación na diáspora …

Ler máis

DÍAZ PARDO, SUÁREZ PICALLO… NA MEMORIA DE TODOS, A GRANDE PERDA DE SADA.

Baldomero Iglesias e Xosé Luís Rivas Debo manifestar, agora xa desde o principio, a miña admiración por Isaac e tentar algo desde a miña subxectividade e amizade que sirva de trazo evocador da súa grandeza xenial e humana desde tan pequeno e humilde molde. Coñecino hai xa ben anos, en Sargadelos, o seu fogar e lugar de denodado traballo. Presentounos Lalo…

Ler máis