UN MAR DE PEDRAS COLOREA A LIÑA DO HORIZONTE
Teresa Ramiro A Milucho Mariñas Ti que andaches nos abismos sobre o sol que declina na praia do Areal De Fisterra ata as Sisargas do Roncudo ata Prior ollando o mar de fronte coa ferrada ás costas
Outubro 2019
Ler máis
AUGA QUE ME HABITAS
Marité Prieto Auga que me habitas antiga coma o mundo arrefriaches a Panxea cando bogaba a futuro Auga encovada en segredo fuches parte de mamut desexo en Atacama Auga salgada en mares sen memoria zume na mazá de Newton bágoas na dor de Magdalena resío no amencer de Sidharta coma cuspe na podre boca de…
“POR DIOS Y POR ESPAÑA”
Miguel Mosquera García En Ares non pares, en Redes non quedes, e en Camouco para pouco, tamén escoitei que os mugardeses… pero os ferrolanitos… Pois nas terras de Ferrol nace o 4 de decembro do ano 1892, Francisco Franco Bahamonde. O “Cerillito” ou Paquito, eran dous dos alcumes que este home tiña de neno.
NACIÓN MAR. TEXTO PARA PRESENTAR A MIÑA EXPOSICIÓN DE ACUARELAS MARIÑAS
Xosé Iglesias Sobrevivir. Renacer das cinzas. Emerxer do naufraxio e aspirar nos pulmóns todo o aire do mundo. Recolocar no seu espazo as cadernas, os cravos, todas as madeiras que compoñen a columna, o esqueleto. Voltar ao corpo o peso da alma. 21 gramos de formas, de fasquías, de proas que saben do impacto mortal. Espiráculos que de novo cospen no…
O INSPECTOR MARTIÍN
Quijote Tiña que ter nome. De seguro que tiña que ter nome, pero ninguén o sabía. Nin el mesmo o sabía. Todos lle chamaban: “Mudo”; eu tamén, non sendo cando me amolaba e lle espetaba: Leiteiro! Criámonos xuntos. Tiñamos máis ou menos a mesma idade e, aínda que rifabamos decotío, queriámonos coma irmáns. Nada lle gustaba máis que ir roubarlle o leite…
DE CANGAS A SADA
Manuel Suárez de Concha Terriña de verdes campos terriña de iaugas craras terriña de castros tantos terriña d’estelas douradas
NUNCA MAN
Claudio Rodríguez Fer A Manfred Gnadinger, o alemán de Camelle, morto durante a marea negra que asolou Galicia en 2003. Nunca Man, o alemán de Camelle, sempre o puro ecoloxista sen familia e sen roupa, sen arrimo e con algas, sen compaña e con algas, sen destino e con algas, sen orixe e con algas,…
BATEA. CONTO EN 200 PALABRAS
José Martínez-Romero Gandos Xan e máis eu fuximos da casa diante da posibilidade de recibir unha malleira. Aínda que, xa mozo, eu nunca saíra da nosa aldea da Terra Cha luguesa. Decidimos coller o bus con destino ningures. Chegamos á ría e miramos cara o mar. Nunca vira unha batea. Miña avoa chamáballe así á maseira onde miña nai amasaba o pan….
NOCTURNO SADENSE
Javier García Pena Aínda hoxe, cincuenta e nove anos despois, ao acordar na miña terra uruguaia, me pregunto se todo foi un soño ou a casa galega e mariñeira da rúa Gral. Sanjurjo número 9 terá verdadeiramente acubillado os meus primeiros alentos de vida e as cálidas voces dos meus irmáns. Todo semella entre brétemas e delas saen rostros e voces, nomes…
A CARLOS GARCÍA MARTÍNEZ
“VARÓN ILUSTRE, NOBRE, HUMILDE E SAPIENTÍSIMO”, SEGUNDO DIXO EL DE FRAGUAS, E QUE MARÍA XOSÉ FERNÁNDEZ CERVIÑO O APLICA A CARLOS, CALIFICANDOA SÚA PERSONALIDADE DE “AMAZÓNICA” Xoán Xosé Fernández Abella Moi sabio, ilustre e nobre. Humilde. Meu amigo, no corazón eu teño teu exemplo ancorado, pois foi a túa amizade tesouro regalado e a miña admiración sempre…
PARA O MUSEO DO POBO GALEGO
CO GALLO DO SEU 40 ANIVERSARIO (29/OUTUBRO/1.977-29/OUTUBRO/2.017) Xoán Xosé Fernández Abella Museo do Pobo Galego, innumerábel tesouro, pois que dentro de ti encerras da esencia da Terra, moito.
NO 125 ANIVERSARIO DO NACEMENTO DE SUAREZ PICALLO. DÚAS DECLARACIÓNS SOBRE O ESTATUTO DE GALICIA
Rescatamos dous documentos pouco divulgados de Ramón Suárez Picallo. Corresponden a declaracións publicadas en prensa nas que o entón deputado nas Cortes da II República opina acerca do proceso de aprobación dun Estatuto de Autonomía para Galicia. Un proxecto do que Suárez Picallo sería un dos máis firmes impulsores e que cristalizaría coa súa plebiscitación en 1936.
A DON ANTONIO FRAGUAS FRAGUAS
Xoán Xosé Fernández Abella Nado no ano cinco do século pasado, o día que se di dos Santos Inocentes, no lugar de Insuela, da parroquia chamada Santiago de Loureiro, do pontevedrés concello do seu amor profundo: Cotobade. Seu pasamento foi o cinco de novembro do ano 99. Foi de familia humilde e orgulloso de selo,…
A IMAXE COMENTADA
Una antigua calle de Sada (1951) Hoy mi relato va para una antigua calle de Sada, cuya foto, llegó a mis manos y me hizo recordar tiempos pasados como si fueran recuerdos de ayer y no de hace tantos años que todavía están en la memoria de una octogenaria.
MEMORIA DE ACTIVIDADES
Laura I. Pita Campos Acto do Día das Letras Galegas con A Meda A actividade da Asociación neste semestre caracterízase por dous trazos. Por unha parte, a súa diversificación en canto a formatos. Por outra, o aumento de actos promovidos en colaboración con outras asociacións de Sada, o que contribúe a xerar sinerxías e a atraer a público novo.
- 1
- 2