Mercedes Leobalde
ultimamente sempre lembro o que soño
tiro do fío do puzzle e reconstrúo
ás veces non estás
ás veces si
con labios diferentes
“queres facer o cisne?”
quero
querería
pero xa abrín os ollos e xa é día
laborable
a boca da mañá bocexa en túnel
e pasa d e v a g a r coma un outono
na radio de retorno está o Can Negro
que me leva ata ti
coma o sabor salobre das anchoas
coma Saturno as fragas a memoria das
noites
sostéñote acaríciote
compréndote entre os dedos
entro na casa soa
na casa azul sen escaleira ao ceo
contra os cristais
estrélanse os paxaros
Primeiro poema de Chamádeme Eva, ed. Caldeirón
