En
novembro do pasado ano, falecía na súa casa do Fiunchedo o pintor sadense
Eduardo Fernández Rivas. Despediámonos dun artista plástico estreitamente
ligado ao noso concello ao longo de toda a súa vida, por nacemento e vecindade;
un creador polifacético que soubo dar á súa obra unha proxección internacional
dificilmente acadable. Reproducimos hoxe a entrada que lle dedicaba a Gran Enciclopedia Galega (vol. 34, p. 126). Sirva como preámbulo de
posteriores publicacións coas que agardamos achegármonos á súa complexa e
interesante figura.
novembro do pasado ano, falecía na súa casa do Fiunchedo o pintor sadense
Eduardo Fernández Rivas. Despediámonos dun artista plástico estreitamente
ligado ao noso concello ao longo de toda a súa vida, por nacemento e vecindade;
un creador polifacético que soubo dar á súa obra unha proxección internacional
dificilmente acadable. Reproducimos hoxe a entrada que lle dedicaba a Gran Enciclopedia Galega (vol. 34, p. 126). Sirva como preámbulo de
posteriores publicacións coas que agardamos achegármonos á súa complexa e
interesante figura.
FERNÁNDEZ RIVAS, Eduardo.
(Sada, A Coruña, 1948). Estuda debuxo e pintura con Salvador Querolt, en Sada, posteriormente,
na Coruña, continúa a súa formación artística como bolseiro na academia de pintura
de D. Aurelio de Lombera y Pando, e á vez que facía o seu bacharelato, asiste
tamén a aulas á Escola de Artes e Oficios da Coruña. Anos moi duros e intensos.
Máis tarde estuda cursos de solfexo e piano no conservatorio da Coruña.
Certamente, tal e como o artista di, foron sen ningunha dúbida os grandes
mestres da pintura universal, que desde moi nova puido admirar, primeiro no
Museo do Prado, quen ata o día de hoxe máis contribuíron na súa formación,
quedando impactado coa obra de Velázquez, e máis tarde a obra contemplada nos
máis destacados museos nas diferentes capitais europeas e americanas. Velázquez,
Goya e Picasso, a dicir do artista, son os tres alicerces nos que se sostén.
(Sada, A Coruña, 1948). Estuda debuxo e pintura con Salvador Querolt, en Sada, posteriormente,
na Coruña, continúa a súa formación artística como bolseiro na academia de pintura
de D. Aurelio de Lombera y Pando, e á vez que facía o seu bacharelato, asiste
tamén a aulas á Escola de Artes e Oficios da Coruña. Anos moi duros e intensos.
Máis tarde estuda cursos de solfexo e piano no conservatorio da Coruña.
Certamente, tal e como o artista di, foron sen ningunha dúbida os grandes
mestres da pintura universal, que desde moi nova puido admirar, primeiro no
Museo do Prado, quen ata o día de hoxe máis contribuíron na súa formación,
quedando impactado coa obra de Velázquez, e máis tarde a obra contemplada nos
máis destacados museos nas diferentes capitais europeas e americanas. Velázquez,
Goya e Picasso, a dicir do artista, son os tres alicerces nos que se sostén.
Non
tardou en consagrarse na cidade herculina como un afamado pintor creativo e de
retratos. No mesmo estudo do seu mestre Aurelio de Lombera, realizou os
retratos dalgunhas das personalidades académicas coruñesas máis coñecidas do
momento, finais da década dos sesenta, do pasado século XX. O Mestre Lombera
adoitáballe chamar o seu “diamante en bruto” debido ás súas enormes calidades
artísticas combinadas cunha rebeldía pouco común que o diferenciaban de xeito
indiscutible dos demais discípulos. Contaba Rivas con dezaoito, dezanove e
vinte anos. Foi nesta idade cando se espertou nel a decisión de dedicar unha
parte do seu tempo ao estudo do Antigo Exipto, aínda que, xa desde moi novo sentira
a chamada dos faraóns, que desde a afastada noite da historia tocaran o
espírito deste home, que como alguén dixo del, de talante totalmente
renacentista pola cantidade de materias que abarca, e dunha sensibilidade e
imaxinación desbordantes que lle converte, combinado cun sólido oficio, nun creador
nato, aínda que, como el mesmo di: sen perder o norte.
tardou en consagrarse na cidade herculina como un afamado pintor creativo e de
retratos. No mesmo estudo do seu mestre Aurelio de Lombera, realizou os
retratos dalgunhas das personalidades académicas coruñesas máis coñecidas do
momento, finais da década dos sesenta, do pasado século XX. O Mestre Lombera
adoitáballe chamar o seu “diamante en bruto” debido ás súas enormes calidades
artísticas combinadas cunha rebeldía pouco común que o diferenciaban de xeito
indiscutible dos demais discípulos. Contaba Rivas con dezaoito, dezanove e
vinte anos. Foi nesta idade cando se espertou nel a decisión de dedicar unha
parte do seu tempo ao estudo do Antigo Exipto, aínda que, xa desde moi novo sentira
a chamada dos faraóns, que desde a afastada noite da historia tocaran o
espírito deste home, que como alguén dixo del, de talante totalmente
renacentista pola cantidade de materias que abarca, e dunha sensibilidade e
imaxinación desbordantes que lle converte, combinado cun sólido oficio, nun creador
nato, aínda que, como el mesmo di: sen perder o norte.
No tema do Antigo Exipto
é obrigado sinalar as súas viaxes anuais por todo o país do Nilo, e comentar
así mesmo o alto nivel acadado como exiptólogo experto. Investiga, tanto en
museos, como nos xacementos arqueolóxicos, adquirindo, ademais, nas súas numerosas
viaxes todos aqueles traballos que os grandes exiptólogos e investigadores
publican nas diferentes capitais do mundo, posuíndo por iso unha ampla
bibliografía respecto diso.
é obrigado sinalar as súas viaxes anuais por todo o país do Nilo, e comentar
así mesmo o alto nivel acadado como exiptólogo experto. Investiga, tanto en
museos, como nos xacementos arqueolóxicos, adquirindo, ademais, nas súas numerosas
viaxes todos aqueles traballos que os grandes exiptólogos e investigadores
publican nas diferentes capitais do mundo, posuíndo por iso unha ampla
bibliografía respecto diso.
Sobre a temática do mundo faraónico desenvolve unha
actividade intensa como conferenciante, tanto en asociacións culturais como en centros
académicos, intervencións continuas nos diferentes medios de comunicación,
levando el mesmo un programa semanal, na canle local de televisión Canle 60TV
Coruña (1998- 99), titulado: “En las riberas del Nilo”, dunha hora de duración,
sobre este fascinante mundo do Exipto Faraónico, no que presenta os seus traballos
realizados no mesmo Exipto. Publica ensaios históricos en diferentes medios
escritos, tanto en diarios como en revistas de tirada nacional, como a coñecida
Revistart,
(“Moisés”, “Alejandro Magno en Egipto”, “Amarna’s Affaire”, entre outros). É
membro da Asociación Española de Egiptología, e membro así mesmo da Asociación
de Amigos da Biblioteca de Alejandría, Académico da Accademia Internazionale Greci
Marino del Verbano di lettere arti e scienze di Vercelli, Piamonte (Italia).
actividade intensa como conferenciante, tanto en asociacións culturais como en centros
académicos, intervencións continuas nos diferentes medios de comunicación,
levando el mesmo un programa semanal, na canle local de televisión Canle 60TV
Coruña (1998- 99), titulado: “En las riberas del Nilo”, dunha hora de duración,
sobre este fascinante mundo do Exipto Faraónico, no que presenta os seus traballos
realizados no mesmo Exipto. Publica ensaios históricos en diferentes medios
escritos, tanto en diarios como en revistas de tirada nacional, como a coñecida
Revistart,
(“Moisés”, “Alejandro Magno en Egipto”, “Amarna’s Affaire”, entre outros). É
membro da Asociación Española de Egiptología, e membro así mesmo da Asociación
de Amigos da Biblioteca de Alejandría, Académico da Accademia Internazionale Greci
Marino del Verbano di lettere arti e scienze di Vercelli, Piamonte (Italia).
A
súa obra pictórica enmárcase nas tendencias artísticas da xeración dos setenta.
Desenvolvendo desde esta época diferentes manifestacións no facer da súa arte,
propias da evolución deste home, inquedo e magnetizante. A súa linguaxe
persoal, como indica Pérez Quintana, é expresionista, matizada por unha
composición coidada, e unhas tonalidades fóra do común, revelador todo iso, do
seu espírito innovador e aventureiro. En palabras da crítica inglesa Lavinia
Morrison, “…estamos ante un artista original, de una rebeldía poco frecuente
en los tiempos que corren, que logra crear una obra personal, libre de
influencias frívolas. Rivas es uno de los pocos artistas capaz de enfrentarse a
las tendencias del momento y sentar las bases de una nueva corriente pictórica.
Su obra jamás nos dejará indiferentes”.
súa obra pictórica enmárcase nas tendencias artísticas da xeración dos setenta.
Desenvolvendo desde esta época diferentes manifestacións no facer da súa arte,
propias da evolución deste home, inquedo e magnetizante. A súa linguaxe
persoal, como indica Pérez Quintana, é expresionista, matizada por unha
composición coidada, e unhas tonalidades fóra do común, revelador todo iso, do
seu espírito innovador e aventureiro. En palabras da crítica inglesa Lavinia
Morrison, “…estamos ante un artista original, de una rebeldía poco frecuente
en los tiempos que corren, que logra crear una obra personal, libre de
influencias frívolas. Rivas es uno de los pocos artistas capaz de enfrentarse a
las tendencias del momento y sentar las bases de una nueva corriente pictórica.
Su obra jamás nos dejará indiferentes”.
A súa actividade está sempre precedida
dun serio estudo, dunha investigación e dun profundo coñecemento do tema a
tratar. Namorado da civilización do Antigo Exipto, puntualmente decide preparar
algunha obra solta sobre o tema, ou ben toda unha colección completa como a
titulada, “En las Riberas del Nilo”, que presentou na galería Jaditte de New
York no ano 1998. Cualificada pola crítica, na revista: Times, desa
cidade, como “…una explosión de color, de evocaciones misteriosas…
ciertamente su sensibilidad cromática se traduce con frecuencia en fenómenos
lumínicos de gran fuerza expresiva”. A súa exposición de maio do ano 2005 na
galería Caellum Gallery de New York, resultou un dos acontecementos máis
interesantes da primavera plástica newyorkina.
dun serio estudo, dunha investigación e dun profundo coñecemento do tema a
tratar. Namorado da civilización do Antigo Exipto, puntualmente decide preparar
algunha obra solta sobre o tema, ou ben toda unha colección completa como a
titulada, “En las Riberas del Nilo”, que presentou na galería Jaditte de New
York no ano 1998. Cualificada pola crítica, na revista: Times, desa
cidade, como “…una explosión de color, de evocaciones misteriosas…
ciertamente su sensibilidad cromática se traduce con frecuencia en fenómenos
lumínicos de gran fuerza expresiva”. A súa exposición de maio do ano 2005 na
galería Caellum Gallery de New York, resultou un dos acontecementos máis
interesantes da primavera plástica newyorkina.
A maioría das súas exposicións
individuais realizounas en varias cidades de Galicia, así como en Madrid, New
York, Italia, participando así mesmo en varias colectivas, tamén en Galicia, Madrid,
Sevilla, Málaga, Santander, Caracas, Hollywood (EEUU), sendo invitado a participar
en feiras internacionais de arte en diferentes países, Canadá, Suíza, Francia,
Estados Unidos e outros. Participou en dúas convocatorias de “Euro Art” en
Barcelona. Entre outras institucións, ten obra no Centro Galego de Arte
Contemporánea, Concello da Coruña, Deputación e Pazo de Congresos, tamén da
Coruña, Colección “Anuart” de Barcelona. Ten tamén obra en importantes coleccións
privadas, tanto en España, como no estranxeiro. No ano 2000 ten contrato de
tres exposicións en Italia, na cidade de Bolonia, unha das capitais europeas da
cultura deste ano 2000. Foi invitado a participar no chamado “Programa 2000”,
dunha das galerías de arte máis nomeadas desta cidade italiana: Gnacarinni. Rivas
ten xa nesta zona da Apadania, un éxito artístico destacado, posto que ademais
a súa obra está representada habitualmente nalgúns dos mámáis recoñecidos
catálogos de arte italianos.
individuais realizounas en varias cidades de Galicia, así como en Madrid, New
York, Italia, participando así mesmo en varias colectivas, tamén en Galicia, Madrid,
Sevilla, Málaga, Santander, Caracas, Hollywood (EEUU), sendo invitado a participar
en feiras internacionais de arte en diferentes países, Canadá, Suíza, Francia,
Estados Unidos e outros. Participou en dúas convocatorias de “Euro Art” en
Barcelona. Entre outras institucións, ten obra no Centro Galego de Arte
Contemporánea, Concello da Coruña, Deputación e Pazo de Congresos, tamén da
Coruña, Colección “Anuart” de Barcelona. Ten tamén obra en importantes coleccións
privadas, tanto en España, como no estranxeiro. No ano 2000 ten contrato de
tres exposicións en Italia, na cidade de Bolonia, unha das capitais europeas da
cultura deste ano 2000. Foi invitado a participar no chamado “Programa 2000”,
dunha das galerías de arte máis nomeadas desta cidade italiana: Gnacarinni. Rivas
ten xa nesta zona da Apadania, un éxito artístico destacado, posto que ademais
a súa obra está representada habitualmente nalgúns dos mámáis recoñecidos
catálogos de arte italianos.
Como di a revista Times, de
New York, no seu número 554, de marzo de 1998, “Eduardo F. Rivas, por méritos
propios, tiene ya un lugar destacado en la plástica internacional”.
New York, no seu número 554, de marzo de 1998, “Eduardo F. Rivas, por méritos
propios, tiene ya un lugar destacado en la plástica internacional”.
Na imaxe superior, Eduardo Fernández Rivas no seu estudo.
Fotografías cedidas por F. Fernández Rivas